Jak się uczyć? Nauka języka z przyjemnością.

Na ile sposobów jesteś inteligentny i co możesz z tym zrobić?

Tradycyjne testy na inteligencję sprawdzają tak naprawdę tylko ułamek naszych zdolności umysłowych. Mierzą one te typy inteligencji, które łatwo zmierzyć, czyli zdolności rachunkowe, przyswajanie słownictwa, czyli inteligencję werbalną oraz inteligencję przestrzenną.

W 1983 roku Howard Gardner – znany specjalista od uczenia się opisał 7 rodzajów inteligencji, które odgrywają bardzo ważną rolę w uczeniu się. Są to:

Inteligencja werbalna (językowa) – to zdolność do jasnego ubierania myśli w słowa. Osoby obdarzone taką inteligencją mają duży zasób słownictwa, zazwyczaj zaczynają mówić wcześniej niż rówieśnicy, mówią dużo, lubią czytać, pisać opowiadania, często prowadza pamiętniki, grają np. w scrabbles.

Matematyczno-logiczna – osoby z taką inteligencją są często dobrze zorganizowane, nie znoszą bałaganu i chaosu, dobrze radzą sobie z liczbami, nie gubią się w skomplikowanych arkuszach kalkulacyjnych, lubią łamigłówki logiczne, szybko liczą.

Przestrzenna (wizualna) – typowa dla architektów, budowniczych. Osoby takie z łatwością posługują się mapą, łatwo znajdują drogę, nie gubią się w nowym terenie, lubią rysować, jako dzieci budują budowle z klocków, chętnie obrazują różne zagadnienia w postaci diagramów, schematów itp.

Muzyczna – to osoby z bardzo dobrym wyczuciem rytmu i melodii – świetnie tańczą, potrafią wystukać rytm, dobrze śpiewają, nie fałszując.

Ruchowa (kinetyczna) – obdarzeni nią są sportowcy. Jest to świadomość swojego ciała, zamiłowanie do ruchu, sportu, aktywnego spędzania czasu. Osoby takie lubią rzeźbić, majsterkować, robić na drutach, haftować.

Interpersonalna – osoby o zdolności interpersonalnej to świetni przywódcy, mają dużo przyjaciół i znajomych, łatwo nawiązują kontakty. Potrafią słuchać innych, mówi się o nich, że są bardzo taktowni, potrafią się zachować. Są również „party animals” – lubią przebywać w grupach, w większej ilości osób.

Intrapersonalna – wokół tej inteligencji narosło chyba najwięcej nieporozumień. Spotkałam się z określeniami, które wręcz zaprzeczały samej istocie inteligencji i określały człowieka obdarzonego inteligencją interpersonalną jako odludka, który boi się ludzi i najlepiej czuje się we własnym towarzystwie. Tylko co z tych określeń jest oznaką inteligencji? Nic bardziej błędnego! Osoba o inteligencji intrapersonalnej jest świadoma siebie, swoich zalet, ale także ograniczeń, potrafi nad sobą pracować, ma bardzo dużą samodyscyplinę. Precyzyjnie określa swoje cele i potrafi je jasno zakomunikować i wyjaśnić innym osobom. Potrafi sam się zmotywować i pracować sam, bez żadnej presji z zewnątrz. To wszystko bardzo pozytywne cechy. Inteligencja intrapersonalna często łączy się z interpersonalną, zatem nieprawdą jest, że takie osoby unikają kontaktów.

W późniejszym czasie (1999) Gardner dodał do swojego katalogu inteligencji jeszcz jedną: inteligencję przyrodniczą. Odznacza się ona zdolnością do rozumienia i czerpania wniosków i korzyści ze środowiska naturalnego. Ludzie z tą inteligencją lubią pielęgnować rośliny, często maja zwierzęta domowe, są świetnymi obserwatorami przyrody.

Chociaż rodzaje inteligencji, które opisał Gardner obserwujemy u otaczających nas przyjaciół, znajomych i u samych siebie, to jednak wiele osób uznaje, że są to raczej pewne cechy osobowości, które ukształtowały się pod wpływem środowiska i wychowania człowieka. To podejście potwierdza, że raczej trudno mówić o jakichś wrodzonych predyspozycjach człowieka – wszystkich pozytywnych cech można się nauczyć. Ile razy zdarzało się, że raczej mrukliwe, zamknięte w sobie dziecko wyrastało na zabawowego, kontaktowego nastolatka, a potem na dorosłego o zdolnościach przywódczych? Na pewno znacie mnóstwo podobnych sytuacji.

A jak się to wszystko ma do uczenia się, a w szczególności języków obcych? Uważam, że rodzaje inteligencji wymienione przez Gardnera powinieneś traktować bardziej jako zbiór pewnych swoich preferencji w uczeniu się. Na pewno wyczuwasz, którym typem (a raczej którymi typami) z listy jesteś Ty. I taki powinieneś dopasować sobie styl uczenia.

Jesteś typem interpersonalnym? Świetnie, w takim razie będziesz nastawiony na język komunikacyjny, na pewno będziesz lubił odgrywać dialogi i scenki w grupie, będziesz lubił chodzić na zajęcia grupowe z danego języka.

Jeżeli jesteś intrapersonalny, wtedy świetnie zaplanujesz sobie naukę języka, wyznaczysz sobie cele. Będzie Ci się bardzo dobrze uczyło np. Z programem komputerowym czy oglądając obcojęzyczną telewizję, ale również będziesz korzystał z możliwości sprawdzenia swoich umiejętności przed inną osobą.

Osoby o inteligencji przestrzenno – wizualnej będą graficznie przedstawiać słówka, używać różnych kolorów, rysować diagramy, schematy gramatyczne. Szczególnie dla nich użyteczna będzie dla nich technika notowania za pomocą map myśli, czyli w przypadku języków obcych budowanie kolejnych skojarzeń wokół danego słówka.

Dla osób z inteligencją muzyczną wskazane jest uczenie się z wierszy, piosenek, naśladowanie wymowy znanych postaci, bawienie się w różne akcenty.

Ruchowcy będą lubić odgrywanie scenek, wydawanie i wykonywanie poleceń w języku obcym. Dla nich szczególnie efektywne będzie pisanie słów długopisem na papierze, ponieważ bardzo dobrze zapamiętują ruch.

Obdarzeni inteligencją matematyczno-logiczną lubią szczegółowo zajmować się gramatyką, analizować strukturę zdania, samemu je budować według zasad. Słownictwo pogrupują tematycznie, alfabetycznie.

Wreszcie inteligencja werbalna – osoby takie mogą dyskutować z innymi uczestnikami kursu, omawiając znaczenie słów i wyszukując nowe. Mogą czytać artykuły, znajdować nowe słowa i szczegółowo je opracowywać.

Możesz też traktować naukę języka obcego jako szansę na doskonalenie pewnego typu inteligencji, np. jeżeli uważasz, że masz braki w inteligencji muzycznej, ucz się obcojęzycznych piosenek.

I opowiedz mi o swoich sukcesach!